پرسش :

آيا در تحقيق ازدواج بايد به بدگويي ها هم توجه کنيم؟

پاسخ :
من يک نکته در مورد تحقيق عرض مي کنم. گاهي در تحقيق از پسر يا دختر بدگويي مي کنند. اگر پسر يا دختر عيبي دارند بگويند اشکالي ندارد. اما بعضي ها بنا حق بدگويي مي کنند . اين يک رفتار ناشايستي است. علت هاي آن گاهي دشمني يا حسادت و يا با هم خرده حساب شخصي با هم دارند و گاهي خودشان خواستگار دختربوده اند وچون جواب منفي شنيده اند، اين کار را مي کنند.حالا شما با مادر پسر حساب شخصي داريد، چرا از پسر او بدگويي مي کنيد.در قرآن داريم:دشمني يک گروه شما را به آنجا نکشاند که بي عدالتي کنيد.اين به تقوي نزديکتر است.خيلي دقت کنيد. ممکن است گاهي عيبي را با کلام نگويند با لحن و يا با سکوتشان مي گويند. با اين کار در دل طرف ترديد ايجاد مي کنيد. من تقاضا مي کنم اين کار را نکنيد.علامه اميني به اين مکاشفه رسيده اند که اين افراد بعد از مرگ،به عذاب شديد الهي دچار مي شود.حالا شما در مورد يک آقا پسر تحقيق مي کنيد و يک نفر هم خيلي تعريف مي کند. آيا شما به آن يک نفر بسنده مي کنيد؟ شايد او دوست طرف است و دارد از او تمجيد مي کند و برعکس اين هم صادق است. که بعضي ها بغض دارند. شما بايد از چند مجرا برويد.به بدگويي يک نفر توجه نکنيد.
منبع:پاسخ از حجت الاسلام حسين دهنوي